Mijn naam is Luc Pelzer en ik woon in Lomm. Sinds januari 1997 werk ik bij Hoera, toen nog onder de naam Bobo. In de loop der jaren heb ik op verschillende groepen gewerkt, van baby’s tot peuters en schoolgaande kinderen. Op dit moment werk ik met veel plezier op de peutergroep (2-3 jaar) en op de BSO met kinderen van 7 tot 10 jaar. De combinatie van beide leeftijden maakt mijn werk afwisselend en geeft me energie.
Toch is er een periode geweest waarin ik me serieus heb afgevraagd of ik dit werk nog wel wilde blijven doen. Toen de misbruikzaken in het nieuws kwamen, sloeg de twijfel toe. Niet omdat ik me niet veilig voelde in mijn werk, maar vanwege de vooroordelen van buitenaf. De wereld heeft snel een mening en als man in de kinderopvang voelde ik dat extra. Die periode was chaotisch en emotioneel zwaar. De vraag “wil ik dit nog wel?” spookte regelmatig door mijn hoofd.
Wat het verschil heeft gemaakt, is de manier waarop Hoera in die tijd achter mij is blijven staan. Mijn leidinggevende en collega’s hielden me nauwlettend in de gaten, niet om me te controleren, maar om er voor me te zijn. Ze kwamen voor me op, zelfs in gesprekken met ouders als dit nodig was. Die steun, dat onvoorwaardelijke vertrouwen, zorgde ervoor dat ik ben gebleven. Ik heb me nooit alleen gevoeld. Hoera heeft laten zien dat je er als medewerker echt toe doet, ook als het moeilijk is. Dankzij hen heb ik die twijfel kunnen loslaten en ben ik met opgeheven hoofd doorgegaan.
Inmiddels werk ik alweer jaren met veel plezier op de groep. Ik ben een praktijkmens en voel me helemaal op mijn plek tussen de kinderen. Vooral de peuterleeftijd vind ik fascinerend. Ze maken zo een grote ontwikkeling door, van afhankelijke dreumes tot een kind met een eigen wil en karakter. Mijn doel is om een veilige en vertrouwde omgeving te bieden waar elk kind zich gezien voelt. Ik ben van plan dit nog jaren te blijven doen. Dankzij de steun van Hoera weet ik, hier hoor ik thuis.
